ඔබේ ක්‍රීඩා දිවිය තුල ඔලිම්පික් පදක්කමක් දිනා ගැනීමට ඔබට හැකි වූවා නම් එය ඔබේ ප්‍රධාන සිහිනයක් යථාර්ථයක් වූවා විය හැකියි. එය හුදෙක් එක් ඔලිම්පික් පදක්කමකට පමණක් සීමා නොවී රන් පදක්කම් තුනක් දක්වා වැඩි කරගැනීමට හැකි නම්, ඔබ අවිවාදයෙන් තොරව මෙලොව බිහි වූ ශ්‍රේෂ්ඨතම ක්‍රීඩකයෙක් විය යුතුයි.
එසේ නමුත් ඔබ මේ සියල්ල සිදු කරන්නේ වයස අවුරුදු 20ක් වැනි ළාබාල වියේ දී නම්? කිසිදාක ඇවිදීමටවත් නොහැකි අයෙකු ලෙස ලෝකය හැඳින්වූ අවධියක, වීරියෙන් නැගිට ඔබ මේ ජයග්‍රහණ ලබාගන්නේ නම් ඔබේ සිතෙහි ඇති ධෛර්යය කෙසේ විය යුතු ද?
1940 වසරේ ජුනි 23 වැනි දින ඇමරිකාවේ Tennessee හිදී විසි දෙදෙනෙකුගෙන් යුත් පවුලේ විසිවැන්නා ලෙස උපත ලද Wilma Rudolph කුඩා කල සිටම විවිධ රෝග කිහිපයකින් පෙළෙන්නට වූ අතර පෝලියේ රෝගයට ගොදුරු වීම නිසාවෙන් වයස අවුරුදු පහේ දී ඇය අංශභාග තත්වයට ද ලක්විය.
පෝලියෝ රෝගය සමඟින් සටන් වැද එයින් බේරීමට ඇය සමත් වූවත් ඇයගේ වම් පාදය අප්‍රාණික වීම නිසාවෙන් ඇයට සාමාන්‍ය ලෙස ඇවිදීමට පවා නොහැකි විය. එකල වෛද්‍යවරුන් අතර පැවති ජාතිවාදී ක්‍රියා පිළිවෙත් නිසාවෙන් ඇයට සිය ගම් ප්‍රදේශයෙන් ප්‍රතිකාර ලබා ගැනීමට නොහැකි වීම නිසාවෙන් සිය ආබාධ තත්වය තවත් උත්සන්න විය.
කෙසේ නමුත් සිය දරුවාගේ ආබාධය සුව කරගැනීම ප්‍රථම අධිෂ්ඨානය කර ගත් ඇයගේ දෙමාපියන් ඇයව ප්‍රතිකාර සඳහා තම නිවසේ සිට සැතපුම් පනහක් පමණ දුරින් පිහිටි Black Meharry වෛද්‍ය විද්‍යාලයේ ප්‍රතිකාර සඳහා රැගෙන යන්නට වූ අතර එම නිසාවෙන් සතියකට වරක් සැතපුම් 100 දුරක් ඇයට සිය මව සමඟ පාදයේ ප්‍රතිකාර ගැනීම සඳහා යෑමට සිදු විය.
ඊට අමතරව සෑම විටම තම සහෝදරියට උපකාර කිරීමට ඇයගේ සොහොයුරු සොහොයුරියන් පුරුදු වී සිටි අතර ඇය පෝලියෝ නිසාවෙන් රෝගී තත්වයට පත් වූ දින සිට දිනකට සිව් වරක් ඇයගේ පාද සම්බාහනය කරමින් නිවසේම ඇයට අවශ්‍ය ප්‍රතිකාර සිදු කිරීමට ඔවුන් හුරු වී සිටියහ.
තවත් විශේෂාංග ලිපි:
- පළමු ලෝක කුසලානයේ පළමු නායකයා – අනුර තෙන්නකෝන්
- මලල ක්‍රීඩා පිටියේ සාර්ථකම නැවත පැමිණීම්
- රුසියාවට වැටකපන රුසියාවේම තහනම් උත්තේජක මහමොළකරු
- දේශයන් පරයමින් තනිව ඔලිම්පික් පදක්කම් දිනූ විශිෂ්ටයන්
- මැදි දුර පිටියේ දක්ෂතා දක්වන “උඩුදුම්බර අයිය – නගෝ”
වසර ගණනාවක් මුළුල්ලේ Black Meharry වෛද්‍ය විද්‍යාලයෙන් සහ සිය පවුලේ සාමාජිකයන්ගෙන් ලද ප්‍රතිකාර නිසාවෙන් වයස අවුරුදු පහේ සිට පා ආධාරකයක් මගින් ඇවිදීමට කටයුතු කළ ඇය වයස අවුරුදු 12 දී ආබාධය පරාජය කරමින් කිසිදු ආධාරකයක් නොමැතිව ඇවිදීමට සමත් විය.
වසර ගණනාවක් මුළුල්ලේ පීඩා විදි ආබාධ තත්වයෙන් මිදීමෙන් අනතුරුව සිය සහෝදරියව අනුගමනය කරමින් ඇගේ පාසල වූ Burt High School හී පැසිපන්දු කණ්ඩායමට එක්වූ ඇය එහි දී සුපිරි දස්කම් දක්වමින් වසරක් තුළ ලකුණු 803ක් රැස්කරමින් නව වාර්තාවක් ද පිහිටුවීමට සමත් විය. එම දස්කම් නිසාවෙන් පාසලේ පැසිපන්දු පුහුණුකරු ඇයව “Skeeter” යන අන්වර්ථ නාමයෙන් ද හඳුන්වනු ලැබීය.
පැසිපන්දු ක්‍රීඩාවේ නිරත වන අතුරතුර දී පාසල් මලල ක්‍රීඩා පුහුණුකරුගේ අවධානයට ලක් වූ ඇය, සිය දෛවය වෙනස් කරමින් මලල ක්‍රීඩාවට යොමු විය. මලල ක්‍රීඩා පුහුණු කඳවුරකට එක්වීමෙන් අනතුරුව සිය මුල්ම මලල ක්‍රීඩා තරගාවලිය ලෙස Philadelphia හී පැවති Amateur Athletic Union හී තරගාවලියට එක් වෙමින් සුපිරි දස්කම් දැක්වීමට ඇය සමත් වන්නේ මලල ක්‍රීඩාවේ සහජ හැකියාව පෙන්නුම් කරමිනි.
එම තරගාවලියේ සහ ඉන්පසුව මලල ක්‍රීඩාවේ දැක්වූ දස්කම් නිසාවෙන් ඇය වයස අවුරුදු 16 දී 1956 ඔලිම්පික් තරගාවලියට ඇමරිකානු සංචිත තේරීමේ තරග සඳහා ඉදිරිපත් වූ අතර එහි දී මීටර් 200 ඉසව්වේ සුපිරි දස්කම් දක්වමින් ඔලිම්පික් සඳහා සුදුසුකම් සපුරා ගන්නට ඇය සමත් විය.
වයස අවුරුදු 16 දී ම ඔලිම්පික් සිහින යථාර්ථයක් කර ගැනීමට සමත් වූ ඇය මීටර් 200 ඉසව්වේ මුල් වටයෙන්ම ඉවත් වීමට සිදු වූවත් ඇමරිකානු මීටර් 100X4 සහය දිවීමේ කණ්ඩායම නියෝජනය කරමින් ලෝකඩ පදක්කමක් දිනා ගැනීමට හැකි විය.
මුල්ම ඔලිම්පික් තරගාවලියේ දී පදක්කමක් දිනා ගැනීමෙන් අනතුරුව ඔලිම්පික් රන් පදක්කමක් දිනා ගැනීමට අදිටන් කර ගත් ඇය සිය පුහුණුකරු යටතේ ඉතා කැපවීමෙන් පුහුණුවීම් කටයුතු සිදු කළ නමුත් 1958 වසරේ මව් පදවියට පත්වීම නිසාවෙන් කෙටි කලක් පිටියෙන් ඉවත් වීමට ඇයට සිදු විය.
මව් පදවියට පත්වීමෙන් පසුව නැවතත් මලල ක්‍රීඩාවට සිය අවධානය යොමු කළ ඇය, 1959 වසරේ පැවති Pan American තරගාවලියේ දී මීටර් 100 ඉසව්වේ රිදී පදක්කම සහ 100X4 සහය දිවීමේ රන් පදක්කම ද දිනා ගැනීමට සමත් වූ අතර Amateur Athletic Union තරගාවලියේ මීටර් 100 ඉසව්ව ද ජයග්‍රහණය කරන්නට ඇය සමත් විය.
එම දස්කම් නිසාවෙන් 1960 වසරේ පැවති ඔලිම්පික් තරගාවලියේ තේරීම් තරග සඳහා ඉදිරිපත් වීමට සමත් වූ ඇය එහි 200-meter dash සහ 100-meter dash ඉසව් නව වාර්තා සමඟින් ජයග්‍රහණය කරමින් 1960 ඔලිම්පික් තරගාවලියට සුදුසුකම් ලබා ගන්නා ලදි.
කුඩා කල සිටම බාධක ජය ගනිමින් ක්‍රීඩා දිවියේ ඉහළටම පැමිණෙමින් සිටි ඈ 1960 ඔලිම්පික් තරගාවලියේ මීටර් 100 ඉසව්ව තත්පර 11.18ක කාලයකින් අවසන් කරමින් 1936 වසරෙන් පසුව එම ඉසව්ව ජය ගත් මුල්ම ඇමරිකානු ක්‍රීඩිකාව බවට පත් වීමට වාසනාවන්ත විය. මීටර් 200 ඉසව්ව ද තත්පර 24.13කින් අවසන් කරමින් (මුල් වටයේ දී ඔලිම්පික් වාර්තාව බිද හෙලන ලදි- තත්පර 23.30) එවකට ඉතිහාසයේ වේගවත්ම කාන්තාව බවට පත්වීමට ද ඇයට හැකි විය.
සාර්ථක ඉසව් ද්විත්වයකින් පසුව සිය තෙවැනි සහ අවසාන ඉසව්ව ලෙස මීටර් 100X4 කාන්තා ඉසව්ව සඳහා සහභාගී වූ ඇය එහි දී ද සුපිරි දස්කම් දක්වමින් රන් පදක්කමක් ජයග්‍රහණය කරන්නට සමත් වූ අතර එම රන් පදක්කම ද සමඟින් ඔලිම්පික් තරගාවලියක රන් පදක්කම් තුනක් දිනා ගත් මුල්ම ක්‍රීඩිකාව ලෙස ඉතිහාසගත වීමට ඇයට හැකි විය.
වසර 15කට පමණ පෙර නැවතත් දෙපයින් ඇවිදීමට පවා නොහැකි යැයි බොහෝ දෙනා පැවසූ මෙම යොවුන් ක්‍රීඩිකාව ඔලිම්පික් රන් පදක්කම් තුනක් දිනා ගනිමින් පෑ දස්කම ලොව පුරා බොහෝ දෙනෙකුගේ අවධානයට ලක් වූ අතර ඇයගේ එම දස්කම් නිසාවෙන් “The Black Gazelle” යන අන්වර්ථ නාමයෙන් ද ඇයව හඳුන්වන ලදි.
1960 ඔලිම්පික් උළෙලේ දී දැක්වූ දස්කම්වලින් අනතුරුව ජාත්‍යන්තර මලල ක්‍රීඩා පිටියේ සිය රිද්මය දිගටම පවත්වා ගැනීමට සමත් වූ ඇය සිය ක්‍රීඩා දිවියේ උපරිම රිද්මයෙහි සිටිය දී (1962 වසරේ දී) ඇය මීළඟ ඔලිම්පික් තරගාවලිය (1964) සඳහා සහභාගි නොවන බව දන්වමින් වයස අවුරුදු 22 දී ක්‍රීඩා පිටියෙන් සමුගැනීමට තීරණය කළාය.
ක්‍රීඩාවෙන් සමුගැනීමෙන් පසුව සිය උසස් අධ්‍යාපන කටයුතු සාර්ථකව වසන් කළ Rudolph බටහිර අප්‍රිකාවේ ඇමරිකානු සන්නාම තානාපති ලෙස ද කටයුතු කළ අතර U.S. Information Agency’s මගින් ඇයගේ ක්‍රීඩා දිවිය පිළිබඳව වාර්තාමය චිත්‍රපටයක් ද නිර්මාණය කරන ලදි.
ක්‍රීඩා පිටියේ මෙන්ම ජීවන අරගල පිටියේ ද ඉතා අපහසු අභියෝග රැසකට මුහුණ දුන් ඇය පසු කලෙක මොළයේ පිළිකාවට ගොදුරු වීම නිසාවෙන් සිය මවගේ අභාවයෙන් කෙටි දිනකට පසුව 1994 වසරේ නොවැම්බර් මස 12 වැනිදා (වයස 54ක් වන විට) Rudolph ජීවන ගමනින් සමුගත්තාය.
“මගේ වෛද්‍යවරයා පැවසුවා මම නැවත ඇවිදින එකක් නෑ කියලා, ඒත් මගේ අම්මා කිව්වා මම ඇවිදිනවා කියලා, මම මගේ අම්මව විශ්වාස කළා” – Wilma Rudolph
>> තවත් විශේෂාංග ලිපි සඳහා පිවිසෙන්න <<
