වයස අවුරුදු 11ක කුඩා දරුවෙක් කඩදාසි කොල බෝලයක් හදාගෙන කොස්සෙන් පහර දෙමින් ගෙදර වැඩකරන ආයාම්මා එක්ක ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා කරනවා. මේ කුඩා දරුවගෙ ක්‍රිකට් වලට තියෙන ආසාව නිසාම ඔහුගේ වැඩිමහලු සොහොයුරා ඔහුව ක්‍රිකට් ඉගෙන ගන්න රාමකාන්ත් අච්‍රේකාර් (Ramakant Achrekar) ගුරුවරයා වෙත බාර දෙනවා.
ටික දවසක් යන විට ගුරුවරයා තේරුම් ගන්නවා මේ කුඩා දරුවාට පිතිකරණ හැකියාවක් නැහැ කියල. ඔහු මෙම කුඩා දරුවව පන්දු යැවීම ඉගෙන ගන්න සුප්‍රකට වේගපන්දු පුහුණුකරුවෙකු වන ඩෙනිස් ලිලී වෙත යොමු කරනවා.
මේ කුඩා දරුවගෙ පන්දු යැවීම දෙස බලාගෙන හිටපු ඩෙනිස් ලිලී තේරුම් ගන්නවා වේගපන්දු යවන්නකුට අවශ්‍ය ශරීර ශක්තිය මේ කුඩා දරුවට නැති බව. ඔහු කුඩා දරුවගෙ හිත නොරිදෙන්න, කුඩා තුන්ඩු කෑල්ලක, “මම හිතනවා ඔහු පන්දු යැවීමට වඩා පිතිකරණයට සුදුසුයි කියල”, ලියල නැවත වරක් දරුවව ඔහුගේ කලින් පුහුණුකරු වෙත යවනවා.
පුහුණුකරු මෙම තුන්ඩු කැබැල්ල කියවල බලල ඔහු හිතනවා, “සුප්‍රසිද්ධ පුහුණුකරුවෙක් වන ඩෙනිස් ලිලී කියනවා නම්, මේ දරුවා පිතිකරණයට හොඳයි කියල, මට ඒක නොතේරුණ එක මගේ අඩුපාඩුවක්”.
ඔහු නැවත වතාවක් මේ කුඩා දරුවාට පිතිකරණය කියල දෙන්න පටන් ගන්නවා. එහෙත් දිගින් දිගටම ඔහු පුහුණුවීම්වල දී කඩුල්ල රැකගන්න අසමත් වෙනවා.
පුහුණුකරු අලුත් ක්‍රමයක් කල්පනා කරනවා මේ දරුවාට කඩුල්ල රැකගෙන පන්දුවට පහර දෙන හැටි උගන්වන්න. ඔහු කඩුල්ලෙ බේල්ස් ඉවත් කරල ඒ වෙනුවට රුපියලේ කාසියක් තියනවා. මේ කුඩා දරුවාට කතා කරල කියනවා “ඔයා අද අවුට් වෙන්නේ නැතුව විකට් එකේ හිටියොත්, මේ කාසිය ඔයාට දෙනවා. ඔයා අවුට් වුනොත් මේ කාසිය පන්දු යවපු කෙනාට දෙනවා” කියල.
මේ දරුවා උනන්දුවෙන් පන්දුවට පහර දෙන්න පටන් ගන්නවා. ඒත් සුලු වේලාවකින් ඔහු අවුට් වෙනවා. ඔහුට කාසිය ලැබෙන්නෙ නැහැ. ඔහු පුහුණුකරුව ළඟට ගිහිල්ල අහනවා “හෙටත් කාස්සියක් තියනවා ද?” කියල. පුහුණුකරුට තේරෙනවා දැන් මේ දරුවාට කඩුල්ල රැකගෙන ඉන්න ඕනකම ඇති වෙලා කියල.
ඔහු දරුවට කියනවා “දැන් පුතා ගෙදර යන්න. ගෙදර ගිහිල්ල සතුටින් ඉන්න. ආයෙ හෙට එන්න. මං හෙටත් කාසියක් තියන්නම්” කියල. මේ විදිහට දවසම කඩුල්ල රැකගෙන මේ කුඩා ක්‍රීඩකයා කාසි 13ක් පුහුණුකරුගෙන් ලබා ගන්නවා.
මේ වයස අවුරුදු 11 දරුවා වෙන කවුරුත් නෙවෙයි, පසු කලක ලෝක පූජිත ක්‍රීඩකයකු බවට පත්වුන, ඉන්දීය සුපිරි පිතිකරු සචින් තෙන්ඩුල්කාර්. ඉන්දීය ජනතාව අද ඔහුව දේවත්වයෙන් සලකනවා. ඔහුට ගෝඩ් ඔෆ් ක්‍රිකට් කියන අන්වර්ථ නාමයක් පවා පටබැන්දල තියෙනවා.
එසේම ඔහුගේ පුහුණුකරු රාමකාන්ත් අච්‍රේකාර් (Ramakant Achrekar), ඉන්දීය ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවේ ද්‍රෝණ ආචාර්යවරයා ලෙස සලකනු ලබනවා. අදටත් සචින් ඔහුගේ පළමු ගුරුවරයාගෙන් ලැබුණු කාසි 13 පරිස්සම් සහගතව ළඟ තියන් ඉන්නවා වගේම, ඔලිම්පික් පදක්කමකට වඩා ඔහුට මේ කාසියක් වටින බව ඔහු පවසනවා.
සැ.යු: මෙම ලිපියේ දැක්වෙන මතයන් සහ අදහස් මෙම ලිපිය රචිත පුද්ගලයාගේ අදහස් වන අතර ThePapare.com හි නිල ප්‍රතිපත්ති හෝ ස්ථාවරය මෙයින් පිළිබිඹු නොකරන බව කරුණාවෙන් සලකන්න.
>> තවත් විශේෂාංග ලිපි සඳහා පිවිසෙන්න <<
 ගුරුවරයා වෙත බාර දෙනවා.){kind=link}